Όταν είμασταν παιδιά.....

Ενα ζευγάρι, που είχε ήδη ενα πεντάχρονο αγοράκι, απόκτησε το δευτερο παιδί, και η μαμά γυρίζει στο σπίτι με το μωράκι.

Ο πιτσιρικάς πλησιάζει στην κούνια, κοιτάζει το μωρό, κι αμέσως αρχίζει να ζηταει να μείνει μόνος μαζί του.

Οι γονείς βεβαίως, φοβούνται την φυσικη ζήλια του πιτσιρικά.
Του εξηγουν πως το μωράκι ειναι πολύ μικρό ακόμη κι αρχίζουν να του λένε όλα αυτα που θα λέγαν ολοι οι γονείς σε ανάλογη περίπτωση.

Ο μικρός όμως επιμένει, ζητάει αδιάκοπα να μείνει μονος για λιγα λεπτά με το μωρό και δεν μπορει να ησυχάσει.

Για να μην δημιουργηθεί μεγαλύτερο πρόβλημα οι γονείς αποφασίζουν να τον αφήσουν για λιγο - έχοντας κρύψει βέβαια κάπου το μικρόφωνο για "εσωτερική ακρόαση".

Κλείνουν λοιπόν την πόρτα κι όπως καθονται ν΄ακούσουν τι θα κάνει ο πιτσιρικάς με το μωράκι, τον ακούν να λέει το εξής:

"Ε... μικρούλη... Πές μου τα νέα απ' τον Θεό... Κοντεύω να ξεχάσω..."