Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
σαν το ξεχασμένο στάχυ
ο κόσμος γύρω άδειος κάμπος
κι αυτοί στης μοναξιάς το θάμπος
σαν το ξεχασμένο στάχυ
άνθρωποι μονάχοι
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
όπως του πελάγου οι βράχοι
ο κόσμος θάλασσα που απλώνει
κι αυτοί βουβοί σκυφτοί και μόνοι
ανεμοδαρμένοι βράχοι
άνθρωποι μονάχοι
Άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, ξεχασμένα
άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, σαν εσένα, σαν εμένα...
Σάββατο, Δεκεμβρίου 26, 2009
Άνθρωποι μονάχοι..... ας μην τους ξεχνάμε.....
Αναρτήθηκε από Family Art στις 5:57 π.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλια:
Καλημέρα και χρόνια πολλά!
Το τραγούδι είναι διαχρονικό και αισθαντικό. Το μόνο που πρέπει είναι όλοι οι άνθρωποι να αφυπνισθούμε και να στρέψουμε τη στοργική ματιά μας στα ανθρώπινα πλάσματα, που είναι δίπλα μας!
Δημοσίευση σχολίου